Tempelitis

Tijdens het langdurig reizen kunnen verschillende ziekten de kop opsteken. Tempelitis (Tempelus Fatigus) is een van de meest voorkomende. De zieke in kwestie verliest de interesse in het bezoeken van godsdienstige plaatsen. Dit door het overdadig bezoeken van Buddhahuizen, stoepa's, religieuze pagoda's en Hindoeistische pelgrimsplaatsen.
Naar Nepal ga je ofwel voor de bergen, ofwel voor de tempels. Bergen 'bezoeken' doe je beter niet als je geen geoefend 'hiker' bent en zeker niet in het regenseizoen. Blijven dus enkel de tempels over. Ondanks onze tempelitis bezochten we er enkele tientallen. (in Kathmandu kan je niet anders. Elke straathoek heeft z'n tempel ...) Onderstaande foto's bewijzen dat de tempels in Nepal een absolute reden zijn om naar dit berglandje af te reizen.

De eerste foto toont aan dat er ook wat Nepalezen de tempels bezoeken.

... en de goden in het Hindoeisme zijn hoe gekker hoe beter ...

Shiva, een van de drie Hindoeistische oppergoden ziet u! Zijn neus is tegelijk een vraagteken (Wat is de zin van het leven?) en het cijfer 1 in het Nepalees (In het leven moet alles in eenheid zijn ...).

Wij kozen ervoor om meteen voor een uitzicht over Kathmandu te gaan. Op onderstaande foto staan er honderden tempels en heiligdommen. Zo hebben we ze meteen allemaal gezien. En konden we met een gerust hart naar Indie vertrekken. (voor nog meer tempels ...)

Terug thuis ...

Voila! We zijn terug thuis in Brussel.

Hahaha! Hahahaaaah! Beste lezer, U bent weer helemaal in de maling genomen. China is het land van de namaak. Een fake Manneken Pis kon natuurlijk niet ontbreken. En ze hebben hem meteen nóg groter gemaakt dan de echte ...

China is deze dagen meer dan anders ook een land van geloof in de toekomst. De Olympische Spelen markeren de geboorte van het nieuwe China. Van een China vol zelfvertrouwen. En van een land dat fier is op het feit dat ze meer gouden medailles zullen halen dan Amerika en al de rest.

En voor Belgie hebben we alvast een wierookstokje - of zeg maar wierookSTOK - gebrand in de hoop dat wij toch ook een medaille zouden halen ...

China met blauwe luchten

Terwijl het op de Olympische Spelen alsmaar regent, blijven de luchten in het Westen van China lekker blauw. (Het is hier woestijn voor iets, natuurlijk.)

De Chinezen bouwden door de eeuwen heen zo'n 25000 kilometer muur in totaal. Marijke zit hier op het meest westelijke stukje dat er nog te vinden is. Dit torentje is met andere woorden het dichst bij Belgie liggende stuk muur. (om de Chinakenners even voor te zijn: er zijn stukken die nog westelijker liggen, maar dan spreken we meer over lemen bermen en niet over echte muren.)

De Chinese muur was natuurlijk niet helemaal gesloten. Af en toe was er een gaatje waarlangs niet-Chinezen binnenkonden. Een van de belangrijkste poorten in de Chinese muur is die van Jiayuguan. Langs deze poort kwamen de handelaars op de zijderoute vanaf de 14de eeuw China binnen. Ze is gelegen midden in de oneindige nietsheid van de Gobiwoestijn. De poort werd destijds door de Ming-dynastie ook gebruikt om misdadigers het land uit te zetten. Overleven buiten de muren was onmogelijk.

Vandaag de dag is overleven buiten de muren perfect mogelijk. Een fris pintje met zicht op een van de droogste plekken ter wereld, wat moet een mens nog meer wensen op z'n verjaardagsfeestje.

Tenslotte nog een foto van een van de weinige Engelstalige menukaarten die we zijn tegengekomen in China. We moeten het toegeven: de "burn the fatty intestine" en de "return to the meat" waren erg lekker!

Geen goed idee ...

Geen goed idee om een zonverduistering te gaan bekijken in de stad "having the world's most polluted atmosphere". (volgend het World Resources Institute, Wahington). We namen deze foto daarnet in Lanzhou, enkele minuten voor de zonsverduistering. De smoglaag is hier te dik om ook maar een straaltje zon te zien.

Het was wel de moeite om het hier anderhalve minuut pikdonker te zien worden. Dat er tijdens die anderhalve minuut op dit levensgevaarlijke kruispunt geen ongelukken zijn gebeurd mag een wonder heten ...

En wat ook de moeite was: de man van het winkeltje waar we voor 2 yuan (0,20 euro!) een pint kochten zette prompt z'n tafel en twee stoelen buiten. Zo konden ze de zonsverduistering in alle comfort meemaken. De Chinezen behouden - met voorsprong - hun eerste plaats als vriendelijkste volk van Azie.