Thailand - Laos - Cambodja - Vietnam - China - Hong Kong - China - Japan - Zuid-Korea - China - Mongolië - China - Nepal - Indië - Singapore - Australië - Thailand - Maleisië - Singapore

woensdag 29 oktober 2008

Dieren fotograferen: LES 1

Echte dierenliefhebbers als we zijn, gingen we de voorbije dagen dieren in hun natuurlijke habitat spotten. Wij hebben echter geen baard zonder snor, geen verrekijker, geen groene camouflagekleding, zoals een echt dierenspotter dient te hebben. Bovendien hebben wij geen lens van een halve meter en al helemaal geen ervaring met het fotograferen van wilde dieren. Daarom krijgen jullie van ons drie lessen die we deze week geleerd hebben. En drie foto's getrokken van brochures of affiches, omdat het ons niet gelukt is het dier in kwestie op de gevoelige plaat te leggen ...

1. TREK OP TIJD

Als je een walvis wil trekken, duw dan op het knopje als de walvis bovenkomt, of als het fonteintje spuit, en niet net erna. Onze dag walvisspotten leverde een 80tal foto's op van een mooie blauwe zee. En toch zagen we tientallen walvissen - en babywalvisjes! - vlak naast de boot zichzelf ronddraaien, water spuiten, hun staartvinnen showen, ... Kortom: het was prachtig, maar er zijn geen deftige foto's.

2. TREK GEEN ANGSTIGE DIEREN

De mini-pinguins - jawel, er zitten pinguins in Australie - op onderstaande foto komen dagelijks met honderden uit de zee om zich naar hun nesten te haasten. Dit is een heel schattig zicht. (er is zelfs een tribune gebouwd om deze 'pinguinparade' te bekijken.) De pinguins, slechts 30 cm groot, zijn heel angstig, omdat ze aan land niet meer gecamoufleerd zijn. Ze komen pas uit het water als het donker is, groeperen zich en lopen echt naar hun nesten. Jammer genoeg durven ze dus ook niet uit het water komen als er horden toeristen foto's zitten te trekken. Niet geschikt voor dierenfotografen dus.



3. TREK GEEN UITGESTORVEN DIEREN

In een klein deel van Australie (Zuidwest Gippsland om precies te zijn) leeft - of beter leefde - de reuzenregenworm, ofte de megapier. Dat moesten we gaan bekijken - dierenliefhebbers als we zijn! In een dorp van drie huizen vonden we inderdaad het Giant Worms Museum. (Dat overigens zelf de vorm heeft van een pier. Geweldig!) Niemand weet hoe het komt dat ze zo groot zijn, maar het is waar. In deze streek zijn in de jaren '60 pieren van 3,5 meter (!) gevonden. Jammer genoeg is er nooit een ernstig wetenschapper gevonden die de beesten wilde onderzoeken. Het museum heeft tot eind jaren '90 enkele exemplaren in leven kunnen houden, maar nu zijn ze er dus niet meer.

Geen opmerkingen: