Papieren bruiloft in den Aldi

Onze - vrij uitgebreide, we geven het toe - huwelijksreis zit erop. We sloten ze af in Kuala Lumpur. De hoogste twintowers van de wereld staan er en ze blinken!
Qua huwelijksreis kon het voorbije jaar wel tellen. In vele opzichten was het geen traditionele huwelijksreis. De meeste koppels krijgen geen bezoek van alle 4 de schoonouders. Of van de cafevrienden van de bruidegom ... Op een huwelijksreis wordt er ook maar zelden in een stapelbed geslapen, of in een hotelkamer van 4 vierkante meter zonder badkamer. Op een luchthaven slapen, of in een hotel van 2 dollar is ook al niet te normaal op huwelijksreis. In Mongolie groeven we ons buske uit de woestijnklei en douchten we 2 weken niet. En in Australie sliepen we 2 maand in een tentje. Tja, ... geen gewone huwelijksreis, maar wel plezant!

Onze huwelijksreis mag er dan wel opzitten, maar naar huis komen doen we pas zondag. Gisteren vierden we onze papieren (of katoenen) bruiloft. Een jaartje getrouwd. Jawel, een jaar kan toch snel gepasseerd zijn ... We bouwden ons feestje in de historische stad Melaka. De gebouwen in dit stadje dateren uit de tijd van de bezetting door de Portugezen, de Hollanders, de Britten en de Japanners. Zoals je op de foto kan zien, is het vervoer hier wel meegegroeid met de tijd!

In Melaka slapen we - als specialleke voor onze verjaardag - in den Aldi. Het is te zeggen, ons hotel draagt de naam "Aldy". Maar toegegeven, echt marginaal is het niet ...

Hoera voor Mike!

Komt dat zien! Komt dat zien! De FOUTST GEKLEDE TOERIST 2008 is bekend! De trofee gaat naar de MIKE. Bravo!
Een tweede stemronde was niet meer nodig. Met 21 stemmen wint Mike meer dan overtuigend. En wat een winnaar. Een lokale hoed opzetten in Vietnam is superfout. Dit in combinatie met het junglehemd, maakt het plaatje compleet. Mike is een van de weinigen die zichzelf durfde kandidaat stellen voor deze wedstrijd. Dat getuigt van veel lef!

Mike,
We stayed in your apartment in Hong Kong for 10 days. By giving you this honour we say thank you for a wonderful stay in this great city. If you are in Belgium one day, you can collect your price in Brussels!
Many greetings,
Marijke and Klaas.

Een dikke dankuwel ook voor U, stemmer! Met 64 stemmen was deze wedstrijd een waar succes!

Wij groeten u vanop the beach from The Beach! Onze bootsman zei "Take picture here. This is the beach from The Beach." En geef toe, dit is een mooi strand.

The Beach is die film waarin Leonardo di Caprio zo heldhaftig een haai doodt. Ook wij gingen op zoek naar een haai, maar hebben er geen gevonden.

En u ziet het, in Thailand regent het ook af en toe. Maar om te snorkelen is dat echt zalig!

Afscheid van de vegemite

In elke Australische supermarkt kwamen we rekken vol van deze mysterieuze potjes tegen. Er staan er zoveel dat het wel een echte lekkernij moet zijn. Elke Australische Jan met de Pet, dat moet dan de "Chad with the tatoo" zijn, vertelt ons dat ze er zot van zijn. Maar dat je ermee moet opgroeien, want anders kan je het gewoon niet lekker vinden ...

Deze affiche vertelde ons het recept. Een dun laagje op een witte toast en smullen maar ...

Bij deze kunnen we het jullie verzekeren. De inhoud van dit mysterieuze potje, met opschrift "concentrated yeast extract", is echt niet binnen te krijgen.

De vegemite is alvast iets wat we niet zullen missen nu we Australie verlaten hebben ...

Waar zou u kruipen?

Waar zou u kruipen als u beslist te gaan wonen op het mooie stukje grond op deze foto?

Onder de grond? Goed idee! Dat is immers net wat de inwoners van het dorp White Cliffs gedaan hebben. Bij temperaturen die 's zomers makkelijk over de 50 graden gaan is dat maar goed ook. Wij verbleven er in het underground motel en moesten zowaar onze 'lichte souspull' bovenhalen. De temperatuur in het hotel is altijd 21 graden.

De enige reden om buiten te komen - naast om te gaan zoeken naar ertsen, opalen en ander waardevols - is om te genieten van de prachtige zonsondergang vanop het 'dak' van het hotel.

Ondertussen hebben we White Cliffs - 70 inwoners - omgeruild voor Sydney - op 70 inwoners meer of minder komt het niet aan. In onze brievenbus vonden we een hele stapel kaartjes. Ze waren allemaal leuk en origineel! Merci.

STEMMEN MAAR, STEMMER!

Een jaar lang verzamelden wij - samen met jullie, dank daarvoor! - de gekst geklede toeristen. Vreemde haarsnitten, roze kledingstukken, bizarre hoeden, witte sokken, lokale klederdrachten of hangmatten. Allemaal passeerden ze de revue. NU is eindelijk het grote moment aangebroken! 50 kandidaten zullen meedingen naar de titel van foutst geklede toerist 2008.

We kunnen maar drie dingen zeggen: Stem, stem en STEM! We stemmen in 2 rondes. Tot 1 december stemmen we op 50 kandidaten. De DRIE kandidaten met de meeste stemmen gaan naar de eindronde. KLIK HIER OM TE STEMMEN!

Ons arsenaal aan foute toeristen bestaat uit meer dan 50 foto's, natuurlijk. Daarom, als ode aan de verliezers, deze foto's die de eindronde net niet haalden ...


Het bouwvakkershemd is niet bepaald hip te noemen. (de paarse baret en bril met kleppen ook niet, trouwens ...) Als bescherming tegen koude wind is en blijft het echter nummer 1!


Deze opvouwbare hoed lijkt op het eerste zicht heel fout. Dat geven we toe. Tot je begint te merken dat half Azie ermee rondloopt. Dan zal het wel aan ons liggen, zeker ... Een rage die nog naar Belgie zal overwaaien! (net zoals het koordje met 2 knijpers om ervoor te zorgen dat je hoed niet gaat vliegen, trouwens.)


Hetzelfde verhaal voor de paraplu. Of moeten we parasol zeggen? Lijkt fout als het niet regent, maar is Azie vervangt de paraplu de zonnecreme. Ze bestaan in de meest verfijnde, en niet-waterdichte, designs.

Het netje tegen de vliegen - dat denken we toch - is geen zicht, maar heel praktisch. U ziet op deze foto ook de zonnebeschermende cape en opnieuw de paraplu/parasol.

De toerist die graag laat zien waar hij vandaan komt. Deze vrouw loopt in China rond met een Amerikaans petje. Om duidelijk te zeggen: ja, ik kom uit het land van Bush. Het is trouwens een trend bij Amerikaanse toeristen om met een Canadees vlaggetje opgenaaid te lopen om geen opmerkingen te krijgen. Echt waar. (En jawel, de vrouw op de foto heeft ook met een wandelstok/klapstoel. Een klassieker onder de touringreiziger boven de 70.)

Witte sokken zijn fout, maar populair. Er zitten drie foto's van witte sokken in de finale. Deze man krijgt gratie.

Roos kan fout zijn, maar sommige mensen staan gewoon met roos ...

By the way, alles goed met ons in Australie. (al is 40 graden wel wat veel van het goede ...)

Niet te missen straten

Deze week passeerden we twee niet te missen straten voor de toerist in Australie. De eerste is een van de beroemdste straten ter wereld: Ramsay Street. (waar The Neighbours wonen) Deze straat bleek in 't echt gewoonweg niet Ramsay Street, maar Pin Oak Street te heten. Maar niet getreurd, wij er naartoe. En wat bleek: er is niet echt veel te zien ...

Maar net uit beeld van deze foto: een bus toeristen op Neighbourstoer! Jawel, deze toeristen krijgen een gegidste rondleiding door een straat van zes huizen. De gids heeft natuurlijk een bordje met 'Ramsay Street' erop, zodat iedereen op de foto kan voor het huis van Harold, Madge en de Robinsons in de echte straat.

De tweede niet te missen straat is de Hauptstraße in Hahndorf. Hahndorf is een van de overgebleven authentieke Duitse dorpen in Australie. En wat schaft de pot daar? Bratwurst, Sauerkraut, Mostrich und Bier, verständlich!

Dieren fotograferen: LES 1

Echte dierenliefhebbers als we zijn, gingen we de voorbije dagen dieren in hun natuurlijke habitat spotten. Wij hebben echter geen baard zonder snor, geen verrekijker, geen groene camouflagekleding, zoals een echt dierenspotter dient te hebben. Bovendien hebben wij geen lens van een halve meter en al helemaal geen ervaring met het fotograferen van wilde dieren. Daarom krijgen jullie van ons drie lessen die we deze week geleerd hebben. En drie foto's getrokken van brochures of affiches, omdat het ons niet gelukt is het dier in kwestie op de gevoelige plaat te leggen ...

1. TREK OP TIJD

Als je een walvis wil trekken, duw dan op het knopje als de walvis bovenkomt, of als het fonteintje spuit, en niet net erna. Onze dag walvisspotten leverde een 80tal foto's op van een mooie blauwe zee. En toch zagen we tientallen walvissen - en babywalvisjes! - vlak naast de boot zichzelf ronddraaien, water spuiten, hun staartvinnen showen, ... Kortom: het was prachtig, maar er zijn geen deftige foto's.

2. TREK GEEN ANGSTIGE DIEREN

De mini-pinguins - jawel, er zitten pinguins in Australie - op onderstaande foto komen dagelijks met honderden uit de zee om zich naar hun nesten te haasten. Dit is een heel schattig zicht. (er is zelfs een tribune gebouwd om deze 'pinguinparade' te bekijken.) De pinguins, slechts 30 cm groot, zijn heel angstig, omdat ze aan land niet meer gecamoufleerd zijn. Ze komen pas uit het water als het donker is, groeperen zich en lopen echt naar hun nesten. Jammer genoeg durven ze dus ook niet uit het water komen als er horden toeristen foto's zitten te trekken. Niet geschikt voor dierenfotografen dus.

3. TREK GEEN UITGESTORVEN DIEREN

In een klein deel van Australie (Zuidwest Gippsland om precies te zijn) leeft - of beter leefde - de reuzenregenworm, ofte de megapier. Dat moesten we gaan bekijken - dierenliefhebbers als we zijn! In een dorp van drie huizen vonden we inderdaad het Giant Worms Museum. (Dat overigens zelf de vorm heeft van een pier. Geweldig!) Niemand weet hoe het komt dat ze zo groot zijn, maar het is waar. In deze streek zijn in de jaren '60 pieren van 3,5 meter (!) gevonden. Jammer genoeg is er nooit een ernstig wetenschapper gevonden die de beesten wilde onderzoeken. Het museum heeft tot eind jaren '90 enkele exemplaren in leven kunnen houden, maar nu zijn ze er dus niet meer.

Aussies XL

In Cairns stapten we in een tinny* om the Great Barrier Reef te bezoeken. En groot is dat zeker! Meer dan 2000 k's* lang. De zee was niet zo rustig. Heel wat medepassagiers - waaronder enkele kiwi's* - konden hun brekky* niet binnenhouden. Maar, no worries*, we snorkelden de hele dag tussen Nemo en zijn vrienden. Adembenemend, oftewel awesome*!
Zes dagen na dit onderwateravontuur hadden we tickets geboekt voor een van beste artiesten aller tijden (Goran Bregovic, de balkancomponist bij uitstek) in een van de mooiste zalen ter wereld (Sydney Operahouse). Wat bleek: Sydney en Cairns liggen 2600 (!) k's uit mekaar. Australie is behoorlijk groot. Een kort intermezzo om de grootte van dit land te illustreren. Begin jaren '90 registreerden de geigertellers in Australie een uiterst vreemde trilling in centraal Australie. De trilling stemde overeen met de inslag van een meteoriet, maar er was geen krater te vinden. De enige getuige was een vrachtwagenchauffeur die midden in de woestijn een piss* (middy* of pot*) aan het drinken was. Zijn glas schokkelde van tafel. Dit voorval werd verticaal geklasseerd, omdat men de verklaring niet vond. Enkele jaren later vond de aanslag met gas plaats in de metro van Tokio. De sekteleider bleek een onmetelijk groot gebied in centraal Australie te bezitten. Men ondekte dat deze man een atoombom getest heeft die hij later voor Tokio wilde gebruiken. Het is de enige prive-atoombom-test tot hiertoe en het heeft plaatsgevonden zonder dat iemand het merkte. Daar heb je dus een groot land voor nodig ... Soit, wij hebben het doorgereden van noord naar zuid om Bregovic bezig te zien in The Operahouse in Sydney. En reken maar dat het de moeite was, mates*!

Australie is toch een duur land voor budgetreizigers als de Vermeulens? Waar zouden die twee toch slapen? Wel, dit is ons hotel voor 2 maanden Australie:

Maar: no worries! We gooien een steakske op de barbie* en trekken een pot piss* open. En ons tentje houdt de mossies* buiten.
Een kleine extra om te bewijzen dat we ze - levend, niet dood langs de weg - gezien hebben. Deze vier roos* zagen we tijdens een bushwalk*:

* Australische woordenlijst

• Aussies: Australiers
• tinny: bootje (ook wel: blikken doosje zoals sardientjes in een tinny)
• k's: kilometers
• kiwi's: zo noemen de Aussies de inwoners van Nieuw Zeeland
• brekky: ontbijt
• no worries: gebruikt een Australier in elke zin en betekent bvb ok, ja, graag gedaan, ...
• awesome: komt ook in elke Australische zin voor en betekent alles tussen goed en supermegaformidastisch.
• piss: bier
• middy: klein pintje
• pot: groter pintje
• mates: zo spreekt een Australier iedereen aan (uitspraak: maaaaaaaaaaaaaaaates)
• barbie: barbecue, de Australiers eten het liefst drie keer per dag worstjes op de barbecue
• mossies: mosquitos oftewel muggen
• roos: Australisch voor kangoeroes
• bushwalk: 'bush' is alles wat 'niet stad' is. Een bushwalk is dus een stoer woord voor een boswandeling. De Aussies vinden het awesome!
  

Stuur eens een kaartje!

Jawel, beste lezer, we verwachten weer wat inbreng van JOU. Negen maanden hangen we al rond en nog niemand stuurde ons een kaartje. Ah neen, jullie wilden allemaal wel, maar kennen het adres niet. Wel, hier komt het: VERMEULEN Klaas en Marijke, c/- post restante, Sydney NSW 2000, Australia. (geen grapjes in het adres maken, want dan komt het niet toe) En niets voor niets natuurlijk. Iedereen die ons een kaartje stuurt, krijgt er eentje terug! En alsof dat nog niet de moeite is, krijgt de leukste kaart een plaats op de site. OPGELET: We legen onze bus op 23 november. Je verstuurt dus best voor 9 november! En wat kan dat kosten? 90 eurocent voor een kaartje of brief onder de 50 gram en je bent er vanaf! Sturen maar!

Wij liggen erop te wachten ...

Ligt Australie in Azie?

De Vermeulens gaan op reis naar Azie en dan zitten ze ineens in Australie. Australie ligt toch niet in Azie, horen wij de alweer erg aandachtige sitebezoeker al denken. Dat klopt. Australie is een land dat ons WEL wilde binnenlaten. Dat kan van de Russen en de Oezbeken alvast niet worden gezegd. En ons hoort u niet klagen. Wel integendeel:

Ons toertje in the Northern Territories zit er ondertussen al op. En wie Northern Territories zegt, roept - naast termieten, bushwalks, Outback Jack, a lot of beautiful nothing, 45 graden, zatte aboriginals en bosbranden - natuurlijk onmiddellijk KROKODILLEN. En die zijn er genoeg. We zagen heel wat in het wild. Maar de leukste zijn degenen die kunstjes kunnen. De krokodil op de foto sprong verschillende keren naar een dikke vette biefstuk - geen levende kippen deze keer - aan een vislijn. Het arme beest heeft het vlees niet gekregen, maar wij vonden het heel leuk.

Zwemmen in Australische rivieren is niets voor mietjes. Deze bordjes zeggen dat je wel mag zwemmen. Maar dat je moet oppassen ... En zwemmen hebben we gedaan! Spannend ...

Als bonus een filmpje van de omgeving hier. Nu weten jullie wat we bedoelen met 'a lot of beautiful nothing'.

Op reis in Singapore

Waarom op wereldreis gaan als je de wereld in een enkele stad kan vinden? Tja, ... dat vroegen wij ons ook af in SINGAPORE!
Van de luchthaven gingen we naar de Moslimwijk. Ons hotelletje: in een autovrij straatje, vlakbij de Sultanmoskee, die plaats biedt aan 5000 gelovigen. Van hier te voet naar de Indische wijk. De geuren en kleuren van de voorbije twee weken waren zeer herkenbaar ... Onderweg was het constant van "Hello sir, you want Thai massaaaaage ...?" 's Avonds toch maar fish en chips gegeten.

De volgende morgen naar Chinatown. Een verrassend hippe - en dus onchinese - wijk. Een Chinese ober bood ons z'n menukaart aan op straat "Do you want to, buuuurrpss, eat in my restaurant?" Toch iets typisch aan Chinatown. Niettegenstaande onze tempelitis zijn we onderweg twee Chinese tempels, een Hindoeheiligdom en een moskee binnengelopen. Pasta bij de Italiaan als middagmaal. Met de metro naar het shoppingdistrict, tussen hippe vrouwen met hoofddoek, Indiers met dikke snorren en gsm-ende Chinezen.In de namiddag wat verkoeling gezocht in de cinema (meer dan 10 graden zal het er niet geweest zijn ...) voor een echte Amerikaanse blockbuster. ('Mirrors' met Kiefer Sutherland: niet echt een topper.) 's Avonds een couscouske in onze wijk, na zonsondergang want het is ramadan.

En waar we al maanden naar uitkeken: vol-au-vent met frietjes en een frisse Leffe of Chimay.

Als je ooit in Singapore komt (en dat kunnen we zeker aanraden!): Restaurant Oosters, Kerkstraat 25, Singapore.

Afscheid

Varanasi is de stad van het afscheid. In deze heilige stad aan de Ganges nemen de Hindoes afscheid van hun overledenen. Langs de oever van de rivier zie je brandstapels waar de lichamen worden verbrand. De familie koopt een 300 kilogram hout, legt het samen met het lichaam op de brandhaard en de restanten gooit men in de heilige rivier. De uitvoering van dit ritueel maakt dat de overledene reincarneert. Als zijn 'karma' slecht was kan hij gestraft worden met een nieuw leven als dier, een goed karma zorgt voor een nieuw leven als succesvol zakenman bijvoorbeeld.

Een hindoe dient te baden in de Ganges. Dit lijkt voor ons onrein. (zeker gezien koeien en kinderen niet worden verbrand en integraal in de rivier verdwijnen.) Voor een Hindoe maakt het baden, en zelfs het drinken van het Gangeswater, de cirkel rond. Op die manier komen dood en leven met mekaar in aanraking.

Ook voor ons was Varanasi een plaats van afscheid. Na twee weken rondtoeren in Indie met ons moeder en vader zijn we ondertussen weer met z'n tweetjes. En al bij al is een huwlijksreis zonder (schoon)ouders toch iets gangbaarder ...

Tijdens onze dagen in Indie kwamen we veel zaken tegen die voor ons echt onbegrijpelijk zijn. Je wordt geconfronteerd met een compleet andere wereld. Ondertussen zijn we in het - toch behoorlijk verwesterde - Singapore. Op onze eerste dag: wederom iets onbegijpelijk! Jawel, dit zijn twee halve liters Hoegaarden ...

Hot, hotter, hotst!

Hot news uit India:

De Vermeulens (uitgebreid met Josee, Hugo en Satnam) hebben het nog steeds hot in Indie. En zij niet alleen. Ook deze Brahman heeft het hot en is dus behoorlijk hot.

Met onzen hotto hotsen we nu al acht dagen van hot naar her. Waar we ook gaan langs Indische wegen, komen wij steeds de hotste Hod* Ganesh tegen. De Indiers lopen al elf dagen warm - eigenlijk hot - voor hun lievelingshod met olifantenkop. Ze vieren zijn verjaardag. Hij eet alle snoepjes op, lust graag een hotcemel en brengt geluk. De Indiers zijn door het dolle heen, en wij ook.

Zo mogelijk nog hotter is het eten. Hot en spicy, maar wel lekker. We bestellen dal en thali en paneer masala en nan alsof we echte Indiers zijn. In een restaurant hadden ze zelfs hotsepot. En de beste remedie tegen de hitte is een pot hot tea in het hotel.

Vandaag bezochten we de hotste tempels van Indie. De foto spreekt voor zich ...

En wie is die Satnam uit de eerste zin? Die jongen moet ons ochhot och here door de chaos van het Indische verkeer navigeren. Die Indiers rijden echt als zotten en soms denken we "er botst een hottentot op onzen hotto gedomme."

*Hod is Westvlaamse uitspraak.

De 10 eerste indrukken

1. Druk, druk, druk!


2. Te veel mensen


3. Waar is het respect voor de zwakke weggebruiker?


4. Koeien en andere vlaaien (ook menselijke...) op straat


5. Spuwende, plassende en k***ende mensen


6. Stikkend heet


7. Onophoudelijk lawaai (ronkende airco, verkeer, imams, toeters en bellen, loeiende koeien, ...)


8. Ongedierte


9. Spicy food!


10. Overal tempels (aiaiai gevaar voor tempelitis)

Maar dit is allemaal niet erg, want

1. Gezellige drukte


2. Bont gezelschap van vriendelijke mensen


3. Met de tuktuk geraken we overal


4. De koeien eten het afval op


5. We zijn - voorlopig - nog nergens in getrapt


6. Beter weer dan in Belgie


7. Geen wekker nodig, imams doen het werk


8. We maken van een mug geen olifant, want we zijn op vakantie


9. Indisch eten is echt wel lekker


10. Morgen groot Ganeshfestival in en rond de tempels. Wij vieren mee!

Dit zijn de eerste Indische indrukken van Hugo en Josee. Wat gaat dat nog worden de komende 2 weken?

Tempelitis

Tijdens het langdurig reizen kunnen verschillende ziekten de kop opsteken. Tempelitis (Tempelus Fatigus) is een van de meest voorkomende. De zieke in kwestie verliest de interesse in het bezoeken van godsdienstige plaatsen. Dit door het overdadig bezoeken van Buddhahuizen, stoepa's, religieuze pagoda's en Hindoeistische pelgrimsplaatsen.
Naar Nepal ga je ofwel voor de bergen, ofwel voor de tempels. Bergen 'bezoeken' doe je beter niet als je geen geoefend 'hiker' bent en zeker niet in het regenseizoen. Blijven dus enkel de tempels over. Ondanks onze tempelitis bezochten we er enkele tientallen. (in Kathmandu kan je niet anders. Elke straathoek heeft z'n tempel ...) Onderstaande foto's bewijzen dat de tempels in Nepal een absolute reden zijn om naar dit berglandje af te reizen.

De eerste foto toont aan dat er ook wat Nepalezen de tempels bezoeken.

... en de goden in het Hindoeisme zijn hoe gekker hoe beter ...

Shiva, een van de drie Hindoeistische oppergoden ziet u! Zijn neus is tegelijk een vraagteken (Wat is de zin van het leven?) en het cijfer 1 in het Nepalees (In het leven moet alles in eenheid zijn ...).

Wij kozen ervoor om meteen voor een uitzicht over Kathmandu te gaan. Op onderstaande foto staan er honderden tempels en heiligdommen. Zo hebben we ze meteen allemaal gezien. En konden we met een gerust hart naar Indie vertrekken. (voor nog meer tempels ...)